Leiderschap vanuit stilte en innerlijke kracht
Als we leiderschap beschouwen als de kunst van het beïnvloeden en vormgeven van verandering, worden we uitgenodigd om naar binnen te kijken, naar onze innerlijke kracht.
Mijn echte eigen leiderschapsreis begon eigenlijk pas vijf jaar geleden, in de nasleep van het overlijden van mijn schoonvader. Deze pijnlijke ervaring fungeerde als een katalysator voor bewuste persoonlijke groei en leidde me naar inzichten die ik graag wil delen.
Na het overlijden van mijn schoonvader ervoer ik eindelijk de bevrijdende ruimte om mijn ware emoties te omarmen. Als een dik geweven, jarenlange schil die als bescherming diende, viel deze plotseling weg, en met die ontblote kwetsbaarheid ontstond er een verwarrende periode waarin ik een onbekende versie van mezelf ontdekte. Temidden van deze veranderingen begon mijn zoektocht naar innerlijke kracht en leiderschap, waarbij ik me bewust werd van de diepe stilte in mezelf die ik al die tijd had genegeerd.
Jezelf kennen, de basis van leiderschap
Leiderschap begint met zelfinzicht. Om anderen te kunnen leiden, moet je jezelf kennen. Het gaat niet alleen om het begrijpen van je sterke punten, maar ook om het omarmen van je zwakheden. Goede leiders staan open voor anderen, zijn bereid van hen te leren en hen als spiegels accepteren. Zelfreflectie in relatie tot anderen en tot het innerlijke zelf is essentieel.
Jaren heb ik dit als leider gedaan maar was ik mezelf wel echt bewust van hetgeen ik deed om andere te inspireren, mee te nemen en het kompas aan te bieden? Vaak onder dynamische omstandigheden samen te overleven, resultaat te boeken en successen te vieren? De spiegel bij mezelf voorhouden was iets wat ik maar zelden deed, besef ik me pas sinds kort.
Misvattingen over leiderschap, een nieuwe benadering
Er zijn verschillende misvattingen over leiderschap die het waard zijn om in twijfel te trekken. Ten eerste is de mythe van de heldhaftige leider die een organisatie redt. Leiders zijn eerder facilitators van verandering, en initiatief kan overal vandaan komen.
Ten tweede is leiderschap niet voorbehouden aan de top; het komt vaak voor bij informele leiders die een breed netwerk hebben.
Ten derde gaat leiderschap niet alleen over leiders en volgers; het is een samenspel waarbij volgers een actieve rol spelen.
En ten vierde, echte leiders zijn niet altijd zeker van zichzelf; ze omarmen twijfel en delen de leiding met anderen.
Leiding geven aan jezelf, de ware essentie van leiderschap
Een van de grootste misvattingen is dat leiderschap gericht is op het beïnvloeden van anderen. In werkelijkheid begint leiderschap bij het leiding geven aan jezelf. Dit betekent het beheersen van het ego, het accepteren van kwetsbaarheid en het voortdurend zoeken naar zelfverbetering. Echte leiders vragen om eerlijke feedback, zowel van zichzelf als van anderen, en zijn voortdurend op zoek naar manieren om zichzelf te begrijpen en te verbeteren.
Pas onlangs besef ik hoe krachtig deze waarheid is. In de stilte, tussen verwarrende gevoelens en gedachten, heb ik mijn eigen pad bewandeld. Afzondering, tekortschieten naar mijn gezin, en het verlies van mijn eigen identiteit waren de obstakels op mijn reis. Voor mijn familie en vrienden was deze transformatie net zo verwarrend als voor mij. Maar juist uit deze verwarring is de overtuiging gegroeid dat leiderschap begint met het leiden van jezelf.
Nieuwe invalshoeken, het omarmen van onzekerheid en kwetsbaarheid
Door conventionele opvattingen over leiderschap in twijfel te trekken, openen zich nieuwe perspectieven. Onzekerheid wordt gezien als een bron van vernieuwing, en kwetsbaarheid wordt erkend als een krachtige eigenschap van leiders. Leiders begrijpen de waarde van delen en durven hun eigen worstelingen te tonen, waardoor anderen worden geïnspireerd.
Onzekerheid is een metgezel die me pas recentelijk in de ogen heb durven kijken. Tussen de stilte die ik actief opzocht en de verwarrende emoties en gedachten die als een jungle om me heen woekerden, ontdekte ik de kracht van kwetsbaarheid. Mijn reis bracht momenten van afzondering, waarin ik mijn rol als partner en ouder tekortschoot, en ik me in mijn eigen huid niet meer herkende. Voor mijn dierbaren was deze innerlijke transformatie even verwarrend als voor mijzelf. Echter, juist in deze verwarring besefte ik dat het leiden van jezelf, vooral in tijden van onzekerheid, de basis vormt van authentiek leiderschap.
Kwetsbaarheid als kracht, leiderschap voor een waardevolle toekomst
In mijn eigen reis heb ik ontdekt dat leiders die kwetsbaarheid omarmen, een omgeving creëren waarin anderen kunnen schitteren. Leiderschap is niet gericht op het systeem, maar op het vormgeven ervan. Het gaat niet om het hebben van alle antwoorden, maar om anderen te stimuleren hun kracht te vinden en bij te dragen aan een waardevolle toekomst.
Leiderschap vanuit innerlijke kracht is een voortdurende reis, een reis die niet alleen gaat over het beïnvloeden van anderen, maar ook over het leiden van onszelf. Het is een reis van zelfontdekking, openheid voor anderen, en het omarmen van onzekerheden en kwetsbaarheden.
Die reis behoef je niet alleen te maken, die mag en kan je samen maken, hand in hand door de onzekere paden van zelfontdekking en groei, kan je niet alleen een waardevolle toekomst creëren, maar ook een omgeving smeden die gedijt op de oprechte kracht van authentiek leiderschap.
Samen schitterende mogelijkheden omarmen die ontstaan wanneer individuen hun eigen waarheid omarmen en de leiding nemen, en zo een collectieve kracht ontwikkelen die verder reikt dan wat je ooit had kunnen voorstellen. Het is in een gezamenlijke reis waarin je niet alleen jezelf, maar ook elkaar kan inspireren om te bloeien om een blijvende impact te creëren.
Afsluitende reflectie, een nieuw begin van bewustzijn en groei
Door het overlijden van mijn schoonvader kreeg ik de kans om eindelijk bewust en stil te staan bij mijn eigen innerlijke wereld. In het zoeken naar stilte en diepte kon ik de oorsprong van mijn strategieën begrijpen.
Al vroeg in mijn jeugd stapte ik in mijn pantser en leidde ik anderen, waarbij ik me bewust werd van de leiderschapskwaliteiten die ik eerder benoemde. De afgelopen vijf jaar waren verwarrend, maar recentelijk heb ik de vrijheid gevonden om die verwarring achter me te laten en verder te bouwen. En ik ben nog niet klaar met de zoektocht naar datgene wat mij zoal tot dat pantser gedreven heeft.
Nu, op dit keerpunt, besef ik ook dat mijn coaching sessies en trainingen me niet alleen de erkenning gaven die ik zocht, maar ook het diepere inzicht in de kracht van individuen in een team. Het begeleiden en inspireren van leiders vanuit mijn eigen achtergrond heeft me geleerd dat ware leiderschap niet alleen gaat over anderen leiden, maar ook over het creëren van een omgeving waarin individuen kunnen schitteren.
Schrijven is voor mij inmiddels een middel geworden om bewust te zijn van mijn eigen proces. Nu ik eindelijk de ruimte heb om echt te voelen en ervaren, ben ik van plan om in de komende periode vaker mijn inzichten vanuit de stilte te delen. Deze nieuwe fase is een tijd van groei, van bouwen op wat ik heb geleerd en het ontdekken van nieuwe wegen.
Ik kijk uit naar de verdere reis.
“Wat je moet leren doen, leer je door te doen” Aristoteles
Warme groet Twan
Comments